Wat giet dat allemachtig hard!
Een gezellige groep fanatieke Grupetti bezocht op initiatief van oud-baanrenner Cees van der Haven de Wielerzesdaagse in Rotterdam. Cees en zijn broer waren vroeger succesvolle baanwielrenners en Cees regelde de toegangskaarten voor Jacqueline, Hankie, Karin, Olaf, Joey, Klaas , Eduard en zichzelf. Na een heerlijke maaltijd bij een Surinaams eethuis kwam de groep aan in Ahoy en was blij met de mooie plekken. Zij hadden een fantastisch overzicht over de zaal en konden de wedstrijden goed volgen.
Als eerste starten de Nederlandse, Duitse en Belgische talenten. En daar zitten een paar leuke talenten tussen. Let de komende jaren vooral op Vincent Hoppezak, ‘Die giet hard op fietse’. Helaas won hij niet maar was steeds in de aanval om een ronde voorsprong te pakken. 
Daarna was het de beurt aan de grote mannen zoals Nikkie Terpstra, Jan Willem van ’t Schip, Ramon Sinkeldam, Wim Stroetinga, Jesper Asselman. Maar ook aanstormend talent en buitenlandse toppers fietsen zich de longen uit het lijf. En niet een keer, de mannen Elite moesten 3-4 x aan de bak op de schuine (50%) baan. Wat een conditie hebben die mannen, zij fietsen ook hun rondjes tussen de 50-60 km/u.
Aan het begin van de avond stonden Nikki Terpstra en zijn fietsmaat Iljo Keisse aan kop met 1 ronde voorsprong. Na de koppelkoers, tijdrit, afvalrit, dernyrit en supersprint bleek dat Jan Willem van ’t Schip en Moreno de Pauw de gele trui hadden overgenomen. Nikki en Iljo zakten naar de 3e plaats.
Tussendoor waren er ook nog sprintwedstrijden met wereldkampioen Harry ‘de Lichtflit’ Lavreysen, Jeffrey Hoogland en Sam Ligtlee. ‘Wat giet dat allemachtig hard.’ De mannen fietsen in de volle sprint zo’n 70 km per uur… Indrukwekkend! Harry Lavreysen won uiteindelijk de competitie met overmacht.
Nadat de dames nog paar handschoenen en fietssokken scoorden bij de shopjes was de avond weer voorbij.
Cees, nogmaals bedankt! Enne, volgend jaar weer…
