“De koers win je in bed” is een gevleugelde uitspraak van de laatste Nederlandse winnaar van de Tour de France. Ik had graag willen blijven liggen. Zo’n zondagmorgen is toch ook wel eens lekker om wat te lummelen. Dat ging voor ons die dag niet op. vroeg uit de veren en op naar ons clubhuis. Niet gekozen voor de 250km want ach, das best ver. “Kop koffie?” wordt vriendelijk vanachter de bar gevraagd. Ik bedank hartelijk, geen zin in een “Dumoulintje” onderweg, want dat wekt koffie toch vaak op bij mij. Van start in de richting van Hasselt, alles verloopt uitermate soepel.
Ik heb duidelijk aangegeven geen kopwerk te mogen doen van onze trainer. Ik mountainbike af en toe wat in het Grada MTB Team en we zitten nu in een “duurrittenperiode”. Maar niemand trapt hier in helaas, dus ook ik mag eraan geloven. Gewoon kopwerk dus. Maar wat heb ik een geluk! Al vanaf Meppel wind in de rug. Heerlijk!! Maar ja op zo’n zondagmorgen, niet al te fris, vergeet ik voor het gemak dat de terugweg wind tegen zal zijn. Samen met een mooie groep vrouwen en mannen trappen we gestaag richting Zwolle en daarna Deventer. Onderweg naar Deventer komen we over weggetjes waar ik het bestaan niet van wist. Maar wat kun je daar mooi fietsen, gaan we vaker naar toe lijkt me.
Bij Mc Donalds in Deventer aangekomen zijn we in de veronderstelling dat er een soort van buffet klaar staat met hamburgers, milkshakes, kip Mc Nuggets etc. Gelukkig is dit niet het geval en is er iemand die heel driftig bolletjes heeft staan smeren met kaas en ham. Erg lekker. Om de laatste gaten nog te vullen gaan er ook nog een paar stroopwafels naar binnen. Alles om te voorkomen dat we een hongerklop krijgen. Vanaf Deventer is het wind tegen, erg prettig met mijn lengte van 1.97. Ik hoor regelmatig achter mij mensen genieten van mijn lengte en postuur…. In de verte doemt de Holterberg op en langzaam droom ik weg naar de beklimming van de Ventoux, ook iets met wind. In een bocht wordt ik echter weer goed wakker geschud door een steentje die ervoor zorgt dat ik bijna de hele groep over me heen krijg. Maar door dat ge-mountainbike controleer ik mijn fiets met het meeste gemak en blijven we allemaal netjes overeind, stel je voor. Dan Holten en we moeten eraan geloven, de HolterBERG. Iedereen gaat er als een malle ervandoor en ik blijf lekker met Hankie, mijn lieftallige echtgenoot, achter om in alle rust aan die helse klim te beginnen. Samen komen we langzaam Rob Vos achterop die het ook rustig aan doet. Op onze leeftijd hoeft het allemaal niet meer zo hard zeg ik als we aankomen aan de andere kant van de berg. Want dat is natuurlijk het beste excuus, leeftijd.
Ik moet zeggen dat ik veel respect heb voor Kees Veeloo! Volledig in elkaar gefrommeld ligt hij achterin de koersauto die Reinders Wielersport ter beschikking heeft gesteld. Hij neemt de ene foto na de andere, de ene nog mooier dan de andere. Nogmaals erg veel respect voor jou Kees! Ook respect voor Cees van der Haven en Roene Hertong, die geheel belangeloos de hele dag ons hebben begeleid. Je hoefde de hand maar in de lucht te steken of de auto kwam al toeterend (ja hij heeft zo’n koerstoeter) naast je rijden en boden gelletjes, bidonnetje of gewoon een opbeurende opmerking.
Na het appelgebak in Nijverdal stel ik nog voor om de MTB route te nemen, binnendoor naar Lemele, maar ook 
daar trapt niemand in. Tsja en dan komt ook nog de LemelerBERG. Een makkie hoor ik dan een aantal mensen zeggen. De top hebben we bereikt maar vraag me niet hoe, in ieder geval in alle rust weer samen met Hankie. Vanaf de top is het “uitbollen” naar Dalfsen, mooi langs Kasteel Rechteren. Ik wist natuurlijk niet dat het Kasteel Rechteren genoemd wordt maar Google is gewillig. Trouwens best een leuk stuk om te lezen wat voor geschiedenis dit Kasteel al heeft maar dat terzijde. Vanaf Dalfsen is het echt een makkie naar Meppel. We komen, binnen de door sommigen gestelde deadline in verband met de dames finale, aan bij Oasis waar een mooi buffet staat te wachten met pasta. Natuurlijk de foto om de koersauto mag niet ontbreken en weer is het Kees die zijn camera in elkaar schroeft (volgens mij heeft hij 12 lenzen mee…). Heerlijke dag met een heerlijke groep, wel jammer om te zien dat er van onze grote vereniging maar 25 mensen meegaan met zo’n tocht. Ik kan alleen maar zeggen dat iedereen die niet mee is geweest iets heeft gemist…….
Klaas Huisman (want jij kan wel even een stukje schrijven he…)
Bekijk hier alle foto’s
